De 3 grootste misvattingen over groei(ondernemers)
Nu 2011 op zijn einde gaat lopen, is het weer tijd om kenbaar te maken wie in welke branche de beste groeier is. Ik vind dat de beoordeling met betrekking tot groei vaak te onzorgvuldig en eendimensionaal wordt gedaan. Er worden of te weinig of verkeerde succesfactoren gebruikt om groei aan te duiden. Wat geeft nu niet direct of eenduidig groei aan?
MISVATTING 1: GROEI DRUKT U ALLEEN UIT IN OMZET(GROEI)
Laten we eens beginnen met omzet en omzetgroei. Op zich heel mooie en goede factoren om mee te nemen in een beoordeling van een groeiondernemer. Maar mijns inziens kunnen deze factoren op zichzelf nooit voldoende zijn om groei aan te duiden.
Meer omzet(groei) is mooi, maar hoe zit het met de kosten die u daarvoor maakt? Kosten en omzet mag u niet los van elkaar zien. Beoordelen alleen op basis van omzet(groei) is dus zeer onverstandig en zegt eigenlijk niet zo veel.
MISVATTING 2: GROEI DRUKT U UIT IN AANTAL PERSONEELSLEDEN
Het summum van “oud denken” is dat groei in personeelbestand u een groeiondernemer maakt. Ik breng hem weer even terug op de kosten; daar draagt personeel in grote mate aan bij. Een betere graadmeter is omzet per voltijdwerker, alleen die zie ik dan weer nergens terug.
Het aantal personeelsleden is schijnbaar iets magisch voor een ondernemer. Status lijkt gekoppeld aan het aantal mensen dat u in dienst heeft. U mag meedoen in allerlei groeiprogramma’s en netwerken op basis van dit “oude” criterium.
In een wereld als deze is er meer als personeel om groei aan te duiden. Er zijn zoveel groeiondernemers die juist niet kiezen om de menskracht die ze nodig hebben te organiseren door mensen in dienst te nemen. Zij kijken innovatief naar andere mogelijkheden. Maakt dat ze geen groeiondernemer?
MISVATTING 3: GROEIEN DOET U PAS OP EEN BEPAALDE LEEFTIJD VAN DE ONDERNEMING
Over groeiprogramma’s gesproken. Er zijn er die willen dat u een bepaalde leeftijd heeft om in aanmerking te komen voor hun programma. Wil iemand me dit uitleggen? Ik kan me voorstellen dat het met bestendigheid te maken heeft. Een andere reden is er volgens mij niet.
Maar groeien vereist ook wel enige onbestendigheid. Degene die het beste de risico’s van groei kunnen inschatten en durven te nemen, groeien het hardst. Als groeiprogramma’s zich ergens op zouden moeten richten, dan zijn het toch wel starters. Gelukkig doet een enkele dat dan ook.
Baalt u ook zo van bovenstaande criteria? Scoort u onterecht te laag in een groeicompetitie? Kunt u door deze criteria zo te stellen niet meedoen aan groeiprogramma’s? Maar heeft u die ambitie wel? En bent u bereid te investeren in uzelf?